W środę 31 lipca, w przeddzień 80. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego, na cmentarzu Rakowickim odbyła się uroczystość poświęcenia nowych nagrobków dwóch powstańców: Czesława Ostrowskiego i Zbigniewa Stefana Michnowicza.
– Powstanie Warszawskie było ostatnią szansą na to, by zamanifestować, że chcemy być państwem wolnym i niepodległym. Niosło nadzieję, która zgasła w obliczu niemieckiej pacyfikacji oraz działań sowieckich, blokujących oddziały Armii Krajowej, idące na odsiecz walczącej stolicy. Ale powstanie musiało wybuchnąć, bo nasi przodkowie chcieli walczyć i jak wspominali po wojnie – odpłacić Niemcom za lata okupacji – powiedział dyrektor oddziału IPN w Krakowie dr hab. Filip Musiał.
Przebieg uroczystości
Wszystko rozpoczęło się od mszy świętej w kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego za dusze żołnierzy poległych w Powstaniu Warszawskim, w powstańczej walce, zmarłych od ran oraz ofiar niemieckich zbrodni.
Później uczestnicy uroczystości przeszli do grobów plut. Czesława Ostrowskiego „Tadeusza” (kwatera X, rząd 3, miejsce 15) oraz Zbigniewa Stefana Michnowicza (kwatera LXXVIII, rząd 17, miejsce 66). Nowe nagrobki poświęcił o. Jerzy Pająk, kapelan małopolskich środowisk niepodległościowych, a posterunki honorowe wystawił 6. Batalion Logistyczny 6. Brygady Powietrznodesantowej.
W uroczystościach wzięli udział m.in. wojewoda małopolski Krzysztof Jan Klęczar, konsul generalny Węgier w Krakowie Tibor Gerencsér, prof. Stanisław Sroka, dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, delegacja Zarządu Obszaru Południowego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” w Krakowie.
Kim byli upamiętnieni powstańcy?
Czesław Ostrowski - w czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem Armii Krajowej. Nosił pseudonim „Tadeusz”. W stopniu plutonowego brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc na terenie Śródmieścia w szeregach Zgrupowania „Harnaś”, w kompanii „Genowefa”. Został ranny. Wraz z innymi ewakuowanymi pacjentami Szpitala Ujazdowskiego na początku października 1944 r. trafił do Milanówka, a stamtąd do Krakowa. 4 grudnia 1944 r. zmarł w szpitalu jezuitów w wyniku odniesionych ran. Wśród kilku przyczyn śmierci wymieniono m.in. ranę postrzałową prawego podudzia.
Zbigniew Stefan Michnowicz - w czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc w szeregach kompanii ochrony Sztabu Obszaru Warszawskiego AK „Koszta” na terenie Śródmieścia Północnego. Został ranny w czasie walk z Niemcami. Leczony był w szpitalu polowym przy ul. Złotej 22 w Warszawie, a następnie w Szpitalu Ujazdowskim. Zmarł 25 października 1944 r. na skutek wycieńczenia organizmu i odniesionych ran, podczas transportu pacjentów do Krakowa.Opracowanie: Kacper Śmiertka
