Sąd uznał, że Robert J. znęcał się nad kobietą, a w końcu ją zabił. Następnie zbezcześcił jej zwłoki poprzez odcięcie członków i wrzucenie ich do Wisły oraz przez oddzielenie skóry 23-latki od reszty ciała.

Zdaniem sądu motywy tej zbrodni były mieszane – od chęci spełnienia żądzy seksualnych, po te sadystyczne i związane z zapędami nekrofilitycznymi. Zgadzało się to z ustaleniami śledczych, którzy po zatrzymaniu mężczyzny stwierdzili, że do zabójstwa Katarzyny Z. mogło dojść pomiędzy listopadem 1998 roku a 6 stycznia roku następnego. Między tymi datami oskarżony przetrzymywał młodą kobietę w zamkniętym pomieszczeniu, podając jej w tym czasie różnego rodzaju związki chemiczne.

Oprawca torturował, maltretował, męczył fizycznie i psychicznie kobietę, a następnie ją zabił i oskórował. – Zadał jej szereg ciosów w postaci kopnięć, bił narzędziem twardym, tępym i tępokrawędzistym oraz ostrokrawędzistym, jakim jest np. nóż, a także oskórował swoją ofiarę. Te niezwykle brutalne działania sprawcy doprowadziły do śmierci pokrzywdzonej, 23-letniej studentki religioznawstwa z Krakowa – opisywali przebieg dramatu kobiety śledczy.

Mimo apeli obrońców Roberta J. o jawność procesu i ostatniego jego elementu, sąd nie zgodził się na obecność prasy podczas ustnego uzasadnienia motywów wyroku. O wyłączenie jawności wnioskowała prokuratura. Sąd się do tego wniosku przychylił.

Wyrok jest nieprawomocny.