Chociaż postać Włodzimierza Tetmajera znają niemal wszyscy, to zapewne niewielu zdaje sobie sprawę, że był nie tylko artystą. Jest on nie tylko pierwowzorem bohatera utworu literackiego, czyli Gospodarza z „Wesela”, ale również malarzem, politykiem i pisarzem. To jeden z reprezentantów sztuki młodopolskiej inspirowanej rodzimym folklorem.

Włodzimierz Tetmajer przyszedł na świat w 1861 roku w Harklowej niedaleko Nowego Targu. Swoją przygodą z działalnością artystyczną rozpoczął w 1875 roku uczęszczając na zajęcia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Siedem lat później wyjechał do Wiednia, aby podjąć tam naukę w ASP u Ch. Griepenkerla. W latach1882-1886 pod kierunkiem F. Cynka, Loefflera i W. Łuszczkiewicza odbył regularne studia na krakowskiej uczelni. Warto dodać, że równocześnie ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Warsztat malarski doskonalił w latach 1886-1889 w Monachium. Od 1889 do 1895 roku uczęszczał do klasy mistrzowskiej Jana Matejki w krakowskiej akademii.

Artysta i polityk

W 1901 roku założył Szkołę Sztuk Pięknych i Przemysłu Artystycznego dla Kobiet i zajmował się nauczaniem. Został również współtwórcą Towarzystwa „Polska Sztuka Stosowana”, a od 1899 roku należał do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1908 roku wstąpił do grona założycieli ugrupowania Zero. Był również politykiem i członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz współzałożycielem frakcji PSL-Piast. W późniejszych latach pełnił również funkcję posła w parlamencie wiedeńskim.

Bronowice

Bronowice Małe miały ogromny wpływ na twórczość artysty. Nim osiadł tutaj na stałe w 1895 roku, wcześniej spędzał tutaj letnie miesiące. Dojrzałe malarstwo Tetmajera jest odzwierciedleniem fascynacji rodzimym folklorem, co było charakterystyczne dla twórców okresu Młodej Polski. Miejsce to inspirowało artystę w kwestii tematyki obrazów. Niemalże cały jego dorobek związany jest z przedstawieniem bronowickich pejzaży oraz scen rodzajowych ukazujących chłopów. Sceny te zazwyczaj mają miejsce w karczmie, polu oraz na ganku domu artysty. Postawę artystyczną ukształtowały wpływy monachijskiego realizmu i formuła obrazowania Aleksandra Gierymskiego. Tetmajer w swoich obrazach przedstawiał obyczaje, obrzędy i epizody z codziennego życia podkrakowskich chłopów. Oryginalny styl Tetmajera opiera się na komponowaniu scen wielofiguralnych, którym nadana była dramaturgia. Artysta zajmował się również projektowaniem witraży, malarstwem ściennym, fotografią, ilustratorstwem i scenografią. W 1902 roku wykonał polichromię kaplicy królowej Zofii w katedrze wawelskiej.