Wybitna skrzypaczka upamiętniona w Krakowie

fot. Autor nieznany/Materiały prasowe

10 czerwca odbędzie się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej Eugenii Umińskiej, wybitnej skrzypaczce, która przez wiele lat była związana z Krakowem.

Tablica upamiętniająca artystkę została umieszczona na elewacji budynku „Feniksa”, znajdującego się przy ul. Basztowej 15 na rogu z Rynkiem Kleparskim. To tu Eugenia Umińska spędziła znaczną część swojego życia. Uroczyste odsłonięcie tablicy odbędzie się o godz. 14:00.

Kim była Eugenia Umińska?

Artystka urodziła się 4 października 1908 roku w Warszawie. Już jako 4-latka śpiewała w chórze dziecięcym, a mając niespełna pięć lat otrzymała swoje pierwsze skrzypce. Szybko okazało się, iż dziewczynka posiada niezwykły talent. W wieku 8 lat zagrała pierwszy publiczny koncert, podczas którego wykonała „Kołysankę” Johanna B.G. Nerudy.

W 1919 roku została studentką Konserwatorium Warszawskiego w klasie Józefa Jarzębskiego. Po zdaniu matury i uzyskaniu dyplomu z odznaczeniem objęła posadę koncertmistrza w orkiestrze Polskiego Radia i solistki w orkiestrze Filharmonii Warszawskiej. Była pierwszym skrzypkiem w Kwartecie Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.

W latach 1928–1932 studiowała jako stypendystka Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego u Ottokara Ševčíka w Czechosłowacji, a następnie jako stypendystka Polskiego Radia u George Enescu w Paryżu.

W tym czasie rozpoczęła też międzynarodową karierę solistyczną. Koncertowała w wielu państwach, m.in. we Francji, w Anglii, w Niemczech, w ZSRR czy w Bułgarii.

Powojenne losy artystki

Gdy nadeszła II wojna światowa, Eugenia Umińska odmówiła występów dla okupantów. Musiała więc się ukrywać. Przed wybuchem Powstania Warszawskiego przeszła szkolenie sanitarnych służb pomocniczych AK. Wskutek aresztowania, znalazła się w pociągu towarowym jadącym na roboty do III Rzeszy. Udało się jej jednak otworzyć drzwi i uciec. Wraz z nią oswobodziło się 40 osób.

Po wojnie Eugenia Umińska trafiła do Krakowa, gdzie pozostała aż do śmierci. W 1945 roku rozpoczęła pracę jako wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (dzisiejszej Akademii Muzycznej), a w latach 1964–1966 była także jej rektorem.

Koncertowała i publikowała edycje literatury skrzypcowej. Uczestniczyła również w wielu międzynarodowych konkursach skrzypcowych jako juror. W 1960 roku otrzymała Nagrodę Miasta Krakowa, przyznawaną wybitnie zasłużonym obywatelom. Zmarła 20 listopada 1980 roku w Krakowie.

Eugenia Umińska uważana jest za wybitną skrzypaczkę i niezrównaną interpretatorkę utworów Karola Szymanowskiego oraz ich edytorkę. Wychowała wielu wirtuozów skrzypiec.