W styczniu 2015 roku ogłoszono, że dzieła artysty Zdzisława Beksińskiego trafią na stałe do Nowohuckiego Centrum Kultury. Informacja ta wzbudziła ogromne zainteresowanie. Jak twierdzi w rozmowie z LoveKraków.pl Katarzyna Domalik z Nowohuckiego Centrum Kultury, „może nadszedł właściwy moment, by twórczość Beksińskiego na stałe zagościła w Krakowie”. Obecnie powstają już projekty aranżacji galerii oraz rozpoczął się remont pomieszczenia przeznaczonego pod przestrzeń wystawienniczą.
Prace Beksińskiego z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich po kilku latach starań marszandów poszukujących stałego miejsca ekspozycji, trafią jako depozyt do galerii Nowohuckiego Centrum Kultury. Informacja ta pojawiła się w styczniu 2015 roku. Kolekcja Dmochowskich liczy 50 obrazów olejnych, które reprezentują nurt fantastyczny, przede wszystkim z lat 70. XX w., 100 fotografii z lat 60. i 70. Oraz 100 rysunków z całego okresu twórczości. Jak wiadomo, to nie pierwsze „spotkanie” NCK z wystawą prac artysty z Sanoka. W październiku 2014 roku po raz pierwszy zorganizowano tego typu wystawę. Wiesław Banach, Dyrektor Muzeum Historycznego w Sanoku, w krótkim tekście dotyczącym wystawy, stwierdził: „Kraków nie był nigdy miastem przychylnym twórczości Beksińskiego. Mam nadzieję, że wystawa w Nowohuckim Centrum Kultury zmieni to nastawienie, a wszystkim, dla których twórczość Zdzisława Beksińskiego jest bliska zrekompensuje niezwykle rzadką możliwość oglądania dzieł tego niezwykłego artysty”. Po kilku miesiącach okazało się, że prace zagoszczą w galerii NCK na stałe. Marszandzi od kilku lat poszukiwali odpowiedniego miejsca na wystawę stałą. Zwracali się do instytucji w Warszawie oraz Sanoku. Placówki odmawiały jednak tłumacząc się między innymi koniecznością organizacji tego typu wystawy. Pomysłodawczynią sprowadzenia dzieł Beksińskiego do Krakowa była Małgorzata Jantos z Rady Miasta. Napisała wówczas list do prezydenta Majchrowskiego, aby ten zainteresował się kolekcją dzieł będących w posiadaniu Piotra Dmochowskiego.
Wystawa retrospektywna
- W zeszłym roku, podczas drugiej edycji Nowohuckiego Festiwalu Sztuki, dzięki uprzejmości Pana Wiesława Banacha – Dyrektora Muzeum Historycznego w Sanoku - zorganizowaliśmy wystawę retrospektywną Zdzisława Beksińskiego, prezentując ponad 100 prac artysty – opowiada Katarzyna Domalik z Nowohuckiego Centrum Kultury.
Dlatego też przedstawiciele NCK postanowili pójść za ciosem. Przygotowywania do realizacji stałej wystawy przebiegają w sposób wieloetapowy. Wielomiesięczne negocjacje z Anną i Piotrem Dmochowskimi zaowocowały współpracą. Obecnie powstają projekty aranżacji galerii i rozpoczął się remont pomieszczenia przeznaczonego pod przestrzeń wystawienniczą. Jednak na finalne efekty tego przedsięwzięcia będziemy musieli poczekać jakiś czas, ponieważ otwarcie planowane jest na 2016 rok. – Przed nami jeszcze długa droga, aby wszystko zostało przygotowane z należytą pieczołowitością – kontynuuje Domalik.
Beksiński na stałe
- Ostatnia wystawa dobitnie pokazała, że Beksiński wzbudza ogromne zainteresowanie – stwierdza Domalik. Trudno się nie zgodzić w tej kwestii, gdyż przez trzy tygodnie trwania wystawy Nowohuckie Centrum Kultury odwiedziło blisko 22 tysiące zwiedzających. - Sukces wystawy przeszedł najśmielsze oczekiwania – dodaje.
Do Nowohuckiego Centrum Kultury trafią dzieła o znaczeniu unikatowym. - Wszystko zatem wskazuje na to, że pomysł stworzenia stałej wystawy Mistrza jest pomysłem trafionym i choć – cytując Wiesława Banacha – Kraków Beksińskiego nie kochał i nie robił mu wystaw…Być może nadszedł właściwy moment by twórczość Beksińskiego na stałe zagościła w Krakowie – podsumowuje Katarzyna Domalik.
Zdzisław Beksiński urodził się w Sanoku w 1929 roku. Po ukończeniu architektury na Politechnice Krakowskiej wrócił do rodzinnego miasta. Pod koniec lat 70. opuścił Sanok i zamieszkał w Warszawie. Przeprowadzka związana była z decyzją władz miasta o rozbiórce rodzinnego domu Beksińskich. Początkowo zajmował się fotografią artystyczną i rysunkiem, a następnie malarstwem i rzeźbą. W latach 70. i 80. stał się popularny w kraju i za granicą. Jego obrazy pokazywano w wielu prestiżowych galeriach na całym świecie, m.in. Niemczech, Franci, Belgii czy Włoszech. Został zamordowany w 2005 roku w swoim mieszkaniu na warszawskim Mokotowie.
