W Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego otwarto Oranżerię Warszewicza. Nowoczesna szklarnia stanęła dokładnie w miejscu XIX-wiecznej palmiarni, którą rozebrano ponad pół wieku temu.
Otwarcie oranżerii było jednym z punktów obchodów Święta Uniwersytetu Jagiellońskiego, które przypadło 12 maja. Przestrzeń nawiązuje do dawnej palmiarni z 1882 roku – nowy pawilon ma takie same gabaryty jak jego historyczny pierwowzór. Wysokość konstrukcji wynosi 11,6 metra, a wraz z iglicą niemal 15 metrów.
Obiekt wykonano w konstrukcji stalowej z przeszkleniami w systemie fasadowym. Całość wieńczy szklany dach mansardowy. Odbudowie towarzyszył konserwatorski remont zabytkowego wejścia, które zachowało się do dziś.
– Ta inwestycja nie tylko przywraca dawny blask ogrodowi, ale także czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym miejscem dla zwiedzających przez cały rok – mówi prof. Michał Węgrzyn, dyrektor Ogrodu Botanicznego UJ.
Kolekcja roślin tropikalnych
W nowej oranżerii prezentowana jest kolekcja roślin tropikalnych z Ameryki Środkowej i Południowej, w tym sagowce, araukarie i storczyki. Znajdą się tam także trzy gatunki dziko rosnących roślin objętych w Polsce ścisłą ochroną: języcznik zwyczajny, marsylia czterolistna i salwinia pływająca.
Pierwotna oranżeria powstała z inicjatywy prof. Józefa Rostafińskiego, a jej projekt wykonała wiedeńska firma Andreasa Milde. Już w 1906 roku obiekt był w złym stanie technicznym – spadające tafle szkła zagrażały roślinom i zwiedzającym. Dopiero po objęciu stanowiska dyrektora przez prof. Mariana Raciborskiego w 1912 roku przeprowadzono niezbędne remonty.
W 1928 roku oranżerię podwyższono o kilka metrów, a ostatecznie została rozebrana 31 marca 1969 roku przy udziale saperów.
W dawnej palmiarni znajdowała się m.in. imponująca kolekcja storczyków przywiezionych do Krakowa przez botanika i ogrodnika Józefa Warszewicza. To właśnie jego nazwisko dziś patronuje nowo otwartej Oranżerii.