Adwokat czy radca prawny?

Najczęstsze pomyłki w nazewnictwie przedstawicieli zawodów prawniczych zachodzą w przypadku adwokatów i radców prawnych. Tak naprawdę zakres ich kompetencji jest taki sam, choć są przedstawicielami dwóch zupełnie odmiennych korporacji zawodowych. Więcej na temat zakresu usług oferowanych przez adwokatów możecie Państwo przeczytać na stronie Adwokat Kraków.

Powszechnie przyjęło się, że adwokaci zajmują się sprawami karnymi oraz rozwodowymi, natomiast radcy prawni wolą zagadnienia typowo cywilistyczne. Oczywiście każdy z przedstawicieli tych dwóch zawodów ma uprawnienia do poprowadzenia zarówno sprawy karnej, jak i cywilnej.

Wybór pomiędzy adwokatem i radca prawnym ogranicza się więc do kwestii nazewnictwa. W obu przypadkach możemy tytułować takie osoby jako prawników lub mecenasów – nie będzie to błędem.

Prawnik i doradca prawny

Prawnikiem możemy nazwać tak naprawdę każdego kto ukończył wyższe studia w Polsce lub za granicą i posiada co najmniej tytuł magistra prawa. Oczywiście dotyczy to w takim samym stopniu doktorów, doktorów habilitowanych czy też profesorów tego kierunku.

Prawnik dla swojego tytułu nie musi posiadać konkretnego, specjalizacyjnego tytułu zawodowego jakim jest adwokat, radca prawny, komornik, sędzia, rzecznik patentowy, czy też notariusz. W takim wypadku nie powinniśmy jednak tytułować danej osoby mecenasem, choć nie będzie to zbyt wielkim błędem.

Wielu ludzi nie odróżnia prawników od doradców prawnych – w praktyce zakres tych nazw pokrywa się ze sobą, jednak doradca prawny jest niejako bardziej wykwalifikowanym prawnikiem, wykonującym konkretnie nazwany zawód. Doradcy nie należy jednak mylić z radcą prawnym, ponieważ pracownicy tej pierwszej kategorii nie przynależą do żądnego odrębnego samorządu zawodowego.

Kim jest rejent?

Zupełnie innym przedstawicielem zawodu prawniczego jest rejent. Tak naprawdę to archaiczne określenie notariusza, które w obecnych czasach odchodzi powoli w niepamięć. Bardzo często zdarza się, że klienci mylnie tytułują notariuszy mianem mecenasów. Jest błąd, ponieważ rejenci nie posiadają uprawnie do reprezentowania swoich klientów przed sądami (za wyjątkiem niektórych czynności wieczystoksięgowych).

Notariusz jest oczywiście prawnikiem, aczkolwiek tytułowanie go tym niejako podstawowym tytułem stanowi pewnego rodzaju faux pa (jest niezgodne z przyjętą etykietą). Podobnie będzie w przypadku używania formuły „prawnik” w odniesieniu do pozostałych przedstawicieli omawianych zawodów.

Prawnik – potrzebny czy nie?

Tak naprawdę nazewnictwo stosowane wobec przedstawiciela jakiegokolwiek zawodu prawniczego ma drugorzędne znaczenie. Dużo ważniejsze jest to czy taka osoba jest nam w ogóle potrzebna. W przypadku transakcji, których przedmiotem jest nieruchomość obecność notariusza jest niezbędna – umowa zawarta bez formy aktu notarialnego nie będzie po prostu skuteczna.

Podobnie będzie jeśli chodzi o zastępstwo procesowe przed Sądem Najwyższym – przepisy wprowadzają w tym zakresie tzw. przymus adwokacko-radcowski. W praktyce oznacza to, że strona która chce uczestniczyć w postępowaniu przed SN bezwzględnie musi być reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika. Identyczna sytuacja zachodzi w przypadku procesów karnych, gdzie dana osoba jest oskarżana o popełnienie zbrodni (np. ciężkiego zabójstwa). W tych przypadkach oskarżony również musi posiadać własnego obrońcę, który jest zawodowym pełnomocnikiem (radcą prawnym lub adwokatem).

W pozostałych sytuacjach korzystanie z prawnika jest dobrowolne. Warto jednak sięgnąć po fachową pomoc, szczególnie jeśli sprawa znalazła swój finał na sali sądowej. Oczywiście w drobnych sprawach prawnicy stanowią także nieocenioną pomoc.

Patron merytoryczny artykułu:

Adwokat Kraków – kancelaria adwokata Michała Słomki

31-543 Kraków, ul. Profesora Władysława Szafera 9/46

tel. 784 425 405