W poniedziałkowy wieczór odbyła się internetowa dyskusja na ten temat, zorganizowana przez radnego Tomasza Darosa. Nie były to formalne konsultacje, ale przekrój uczestników był szeroki od przedstawicieli instytucji miasta przez radnych miejskich i dzielnicowych po oddolne inicjatywy i komentujących na bieżąco mieszkańców.

Skąd potrzeba rozmawiania na ten temat? Obiekt po wielu latach wrócił w ręce miasta, a oględziny wykazały, że jego stan wymaga rozbiórki. Sam budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków, ale ochroną objęty jest cały park, więc ostateczne decyzje co do tego, co będzie tam mogło powstać, i tak podejmie miejski konserwator zabytków.

Na razie wiadomo tyle, że dla konserwatora akceptowalne są dwie drogi: albo odtworzenie budynku w formie zbliżonej do obecnej, modernistycznej, albo w formie nawiązującej do dawnej mleczarni drewnianego budynku z przełomu XIX i XX wieku, a stojącego w parku do 1967 roku.

Nie braliśmy pod uwagę konkursu architektonicznego na to, jak miałaby wyglądać Jordanówka po remoncie, ponieważ założyliśmy, że ma ona już mocno zdefiniowany styl tłumaczył dyrektor ZZM Piotr Kempf.

Za tym, by odtworzyć budynek w modernistycznej, a nie pierwotnej drewnianej formie, opowiadała się Magdalena Gawęda z facebookowej grupy Nasze miasto w naszych rękach. Zwracała uwagę, że w budynku znajduje się wiele cennych elementów wartych zachowania, np. balustrady, posadzki czy hokery.

Kawiarnia to podstawa

Oprócz formy architektonicznej, kluczowa jest jednak przyszła funkcja budynku. Co do jednej sprawy panowała całkowita zgoda: że w tym miejscu potrzebna jest kawiarnia, z dobrym ciastkiem czy lodami, dostępna dla osób z niepełnosprawnościami i otwarta przez cały rok.

Niemal w równym stopniu uczestnicy zgadzali się co do tego, że nie powinno tam zostać utworzone kolejne muzeum.

Nie wyobrażam sobie, żebyśmy mówili o jakimkolwiek muzeum, upamiętnianiu czegokolwiek. Powinno to być miejsce dla dzieci, wypoczynkowe, kawiarniane przekonywała Agata Bloswick z inicjatywy aDaSie. Podkreślała, że park Jordana nie jest parkiem jedynie dzielnicowym, lecz przyjeżdżają tu mieszkańcy całego miasta. Jako dobry przykład podała park Stacja Wisła na Zabłociu, gdzie zbudowany przy okazji tworzenia parku pawilon służy nie tylko jako kawiarnia, ale też jako miejsce różnego rodzaju wydarzeń.

Jaka wielkość?

O tym, że na muzeum w Jordanówce nie będzie zgody mieszkańców, mówił także dyrektor Centrum Młodzieży im. dr. Henryka Jordana Bartłomiej Kocurek. Centrum zależy na tym, by obiekt służył dzieciom i młodzieży, choć to, co dokładnie będzie możliwe, będzie zależało od rozwiązań architektonicznych. Dyrektor przyznał, że gdyby w ramach prac budynek został trochę powiększony, możliwości byłyby większe. Dlatego tym istotniejsze jest, by już na etapie przygotowania dokumentów wiedzieć, co ma się tam w przyszłości dziać.

Kiedy budowa?

Dyrektor ZZM nie miał dobrych wieści dla osób czekających na remont alejek w parku Jordana. Jak mówił, w tym momencie nie ma środków na przeprowadzenie prac. Dodatkowo, sprawa Okrąglaka zmieniła planowaną kolejność działań. Prace związane z budową, wymagające użycia ciężkiego sprzętu, powinny być wykonane w pierwszej kolejności. Chcielibyśmy przygotować się z dokumentacją i przygotować się w przyszłym roku do remontu budynku zapowiadał Kempf. Według tych założeń, pozwolenie na budowę byłoby gotowe albo jeszcze w tym roku albo wiosną przyszłego, co w praktyce oznacza, że w przyszłym roku rozpoczęłyby się prace, a w roku 2023 gotowy byłby nowy obiekt w miejscu dotychczasowego Okrąglaka. Trochę dłużej mogłoby to wszystko potrwać, gdyby odtwarzany był drewniany budynek po doświadczeniach ze strzelnicą przy ul. Królowej Jadwigi wiadomo już, że tego rodzaju prace wymagają więcej czasu.