1 stycznia 1973 r., czyli dokładnie pół wieku temu Kraków powiększył się o przeszło 92 kilometry kwadratowe. Spowodowało to znaczny, bo blisko dwukrotny wzrost liczby mieszkańców.
W ciągu ostatnich kilkuset lat powierzchnia Krakowa zmieniła się z niespełna 1 km² do dzisiejszych prawie 327 km². Na przestrzeni czasu losy polityczne i administracyjne miasta zmieniały się a sąsiednie miejscowości traciły swoją samodzielność w wyniku przyłączenia do Krakowa.
Historycznie Kraków rozwijał się poprzez połączenie z nowymi przyległymi terenami siedmiokrotnie: do 1792 r., 1792 r., 1915 r., 1941 r., 1951 r., 1973 r. i 1986 r.
W 1973 r. przyłączono do Krakowa tereny byłych wsi lub ich części. Były to: Kosocice z Baryczą, Soboniowice, Rajsko, Wróblowice, Swoszowice, Opatkowice, Sidzina, Tyniec z Podgórkami, Olszanica, Mydlniki, Łuczanowice, Kościelniki, Wolica z Rogowem, Przylasek Wyciąski, Wyciąże, Przylasek Rusiecki, Przewóz, Bieżanów (część Bieżanowa włączono do Krakowa już wcześniej, w 1941 r.). Do miasta włączono również część północną Zbydniowic (jej południową część, zatem resztę wsi, przyłączono do miasta w 1986 r.).
Według danych dostępnych na stronie poczetkrakowski.pl, po powiększeniu granic z 1951 roku powierzchnia Krakowa wynosiła 229,9 km2, a liczba ludności – 355 tysięcy. Po powiększeniu z 1973 roku powierzchnia wzrosła do 322,3 km2, a liczba ludności aż do ponad 657 tysięcy.
