W 2018 roku jedna z firm pożyczkowych wystąpiła do sądu w Wieliczce o zapłatę od pozwanego nieco ponad 8 tys. złotych z odsetkami. Jak stwierdzono w pozwie, pożyczkobiorca podpisał weksel in blanco, w celu zabezpieczenia roszczeń wynikających z umowy zawartej w 2015 roku.

Jednak po wpłacie pierwszej raty, czyli 650 złotych, mężczyzna przestał spłacać. – Na skutek nieregulowania rat pożyczki wypowiedziano mu umowę, wypełniono weksel na kwotę objętą pozwem oraz wezwano do wykupu weksla, czego pożyczkobiorca nie uczynił – informuje Prokuratura Krajowa.

Firma pożyczkowa w sądzie wygrała, a mężczyzna musiał spłacić kwotę 8260 złotych z odsetkami. Pożyczkobiorca nie zaskarżył nakazu i ten stał się prawomocny.

Tu jednak pojawia się wniosek do PK o złożenie skargi nadzwyczajnej. Po zapoznaniu się z materiałami sprawy wyszło, że całkowita kwota pożyczki wynosiła 9 tys. złotych. Ale kwota, którą mężczyzna miał spłacić, była ponad dwukrotnie większa – 22 tys. złotych.

Sąd nie zrobił wszystkiego, co mógł?

Zdaniem prokuratury, sędzia powinien zbadać zapisy umowy. Pożyczka ta spełniała definicję kredytu konsumenckiego, a ten powinien być zawierany zgodnie z zapisami kodeksu cywilnego.

W uzasadnieniu skargi można przeczytać, że koszty, marże i prowizje, jakie złożyły się na całościową kwotę, nie były w żaden sposób uzasadnione.

– Firma pożyczkowa nie wykazała, że zastrzeżenia umowne określające wysokość prowizji oraz opłaty przygotowawczej w takiej wysokości, znajdowało odzwierciedlenie w realnie ponoszonych przez nią kosztach związanych z realizacją umowy pożyczki, ani nie wskazała, jakie konkretnie niezbędne obciążenia po ich stronie wytworzył sam proces zawarcia umowy – informuje PK.

Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego nakazu zapłaty i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wieliczce.