Obecnie pod tym adresem stroi kompleks usługowych budynków jedno- i dwukondygnacyjnych, przeznaczonych do wyburzenia. Do początku lat 30. XX wieku mieściła się tam fabryka butów Marko. W 1935 roku budynek przejęła firma Emil König i prowadziła działalność garbarską. Po wojnie w budynku rozpoczęła funkcjonowanie Pierwsza Państwowa Fabryka Skór Chromowanych w Krakowie. W latach 80. i 90. ubiegłego stulecia produkowane był tam futra. Następnie przestrzenie po byłych fabrykach gościły różnego rodzaju sklepy.

Nowy blok miałby mieć pięć kondygnacji (16,5 m wysokości), a od strony ul. Marii Konopnickiej mieć szerokość ok. 70 metrów. Inwestor wystąpił o ustalenie lokalizacji w specjalnym trybie, ponieważ w planie miejscowym część działek jest przeznaczona pod zieleń publiczną w projektowanym Kanele Krakowskim i nowym ujściu Wilgi. Inne w planie są zapisane jako tereny wód otwartych, co również wiąże się z nigdy niezrealizowanym planem budowy kanału. Mimo bliskiej odległości od rzeki, teren ten nie jest zagrożony powodzią, takie ryzyko zostało określone na 0,2% (raz na 500 lat).

Jakie są szansę na to, że urząd wyda pozytywną opinię i projekt zostanie zaprezentowany radnym? Grzegorz Stawowy, przewodniczący komisji planowania przestrzennego i ochrony środowiska, mówi, że jak na razie podchodzi do wniosku z dystansem. – Jeśli pod względem formalnym będzie spełniał warunki, a do tego nie wywoła protestów i będzie logiczny, to jakaś szansa jest. Ale trzeba podkreślić, że radni są z reguły na „nie”, jeśli chodzi o „lex deweloper” – mówi radny Stawowy.

Plany inwestora mogą jednak runąć na wcześniejszym etapie, gdy zbierane będą opinię. Szczególnie w kwestii działek powiązanych z Kanałem Krakowskim. Mimo że miasto odstąpiło od jego realizacji, projekt ten wciąż jest utrzymywany przy życiu przez ministra żeglugi. I właśnie w tym miejscu wnioskodawca może się potknąć.