O efekty działania powołanego w urzędzie zespołu ds. infrastruktury rowerowej pytał niedawno w interpelacji radny Rafał Zawiślak. Z odpowiedzi można się dowiedzieć m.in. o liście inwestycji, które powinny ruszyć z miejsca w 2025 roku. Nie chodzi w tym przypadku jeszcze o przeprowadzenie prac, lecz o rozpoczęcie opracowywania potrzebnej dokumentacji.

Jak wyjaśniają urzędnicy, zespół wypracował zasady oceny inwestycji rowerowych, które uwzględniają takie elementy jak stopień zaawansowania inwestycji, zasięg demograficzny, spodziewany ruch rowerowy, ciągłość tras, likwidację niebezpiecznych miejsc, skrócenie czasu przejazdu czy atrakcyjność rekreacyjną.

Jak te ogólne założenia przekładają się na listę inwestycyjnych priorytetów? W pierwszej ósemce znalazły się w dużej mierze zadania, o których dyskusje toczyły się już od dawna, ale z różnych powodów kończyło się na planach. Z zestawienia wyraźnie można wyczytać największą bolączkę krakowskiej infrastruktury, czyli brak ciągłości pomiędzy istniejącymi już fragmentami – występowanie tzw. „białych plam” albo uciążliwych przeszkód, które dla części potencjalnych użytkowników są argumentem, by jednak zrezygnować z wyboru roweru.

Według przedstawionej listy, najwięcej punktów rankingowych uzyskały:

1. Budowa tunelu rowerowego przy ul. Ofiar Dąbia,

2. Zapewnienie ciągłości drogi rowerowej przy Wzgórzu Wawelskim poprzez realizację pomostu dla pieszych,

3. Utrzymanie ciągłości tras rowerowych wzdłuż lewego wału Wisły na odcinku od ul. Niepokalanej Panny Marii do obszaru Przylasku Rusieckiego,

4. Budowa kładki rowerowej między ul. Lotniczą a ul. Grunwaldzką,

5. Budowa tunelu rowerowego na trasie ul. Lotnicza – ul. Raciborskiego,

6. Zapewnienie ciągłości ruchu rowerowego wzdłuż ul. Prądnickiej przy przystanku Nowy Kleparz 09 oraz wykonanie połączenia rowerowego przez Park Kleparski,

7. Budowa przejazdów rowerowych w obrębie skrzyżowania ul. Brożka/ul. Lipińskiego,

8. Budowa drogi rowerowej wzdłuż Wału Wilgi na odcinku między ul. Kobierzyńską a ul. Konopnickiej.

Wśród najważniejszych spraw do załatwienia znalazło się więc i problematyczne zwężenie przy stopniu wodnym Dąbie, i stworzenie połączenia Prądnika Czerwonego z centrum miasta, jako alternatywy dla nieprzyjaznego ciągu ulic Pilotów i Olszyny, czy stworzenie połączenia wzdłuż Wilgi, co będzie miało tym większe znaczenie po otwarciu nowej kładki na Wiśle.

Najpierw to, co już przygotowane

Zadania z listy wymagają jednak najpierw przygotowania potrzebnych dokumentów. W ocenie zespołu należy je rozpocząć jako pierwsze, ale nie dotyczy to tych inwestycji, które już teraz są na zaawansowanym etapie przygotowań, a ich budowa powinna rozpocząć się w tym roku. To:

• Połączenie przez park w rejonie Centrum Handlowego Bonarka (w pobliżu ul. Kamieńskiego i ul. Puszkarskiej)
• Budowa DDR wzdłuż ul. Nawojki, ul. Sławka (między Kamieńskiego a Puszkarską), al. Pokoju (po południowej stronie), ul. Jancarza, ul. Brożka (po północnej stronie)
• Budowa ciągu pieszo-rowerowego w parku Kolejowym na Zabłociu – od zjazdu z mostu na Wiśle do ul. Powstańców Wielkopolskich.

Na te wszystkie prace są zarezerwowane pieniądze w tegorocznym budżecie. Część „rowerowego” budżetu ma też zostać spożytkowana na drobne, punktowe zmiany, likwidację barier czy dostosowanie przejazdów rowerowych. – Dodatkowo, z budżetu rowerowego będą wdrażane wypracowywane zmiany w organizacji ruchu, aby zwiększyć bezpieczeństwo i spójność tras rowerowych zachęcając mieszkańców do częstszego korzystania z roweru – czytamy w odpowiedzi podpisanej przez wiceprezydenta Stanisława Kracika.

Oprócz wymienionych wyżej dużych inwestycji, których realizacja będzie się wiązała z wydatkiem przekraczającym milion lub kilka milionów złotych, w budżecie są też i mniejsze zadania, takie jak ciąg pieszo-rowerowy wzdłuż ul. Korpala na Klinach, remont ścieżki na Zakrzówku czy połączenie pomiędzy ul. Mogilską a Chałupnika (w ramach zagospodarowania terenu zielonego).

Potrzebne projekty

Krzysztof Dąbrowa ze stowarzyszenia Lepszy Kraków zwraca uwagę, że zespół rekomendował do realizacji te wszystkie inwestycje, które miały już gotowe dokumenty, ale kluczowe jest też to, by przygotowywane były projekty dla kolejnych prac.

– Najważniejsze z perspektywy usunięcia białych plam na rowerowej mapie będzie sprawne wypełnianie szuflad projektami, które uda się realizować w kolejnych latach. Jeśli rowerzyści mają odczuć różnicę, muszą powstawać obiekty – kładki, tunele, przejazdy i dowiązania do istniejącej infrastruktury. I na to projektowanie znalazły się solidne środki. Przez ostatnie miesiące wskazywaliśmy nie tylko co powinno być zrealizowane w pierwszej kolejności, ale też w jaki sposób – mówi nam członek zespołu.

Jak ocenia, ten rok powinien przynieść ważne zmiany dla rowerzystów, ale potrzebne jest przygotowanie przyszłych inwestycji, które zapewnią ciągłość i jakość tych najbardziej podstawowych tras rowerowych.

Nie powtórzyć problemów

– Zajęliśmy się po prostu odcinkami tras, które są w studium głównych tras rowerowych, a których nie ma w terenie. Duża część z nich to zadania, które były już planowane, ale na różnych etapach znajdowano wytłumaczenie, dlaczego się nie da, zamiast szukania sposobu na rozwiązanie – komentuje Marcin Dumnicki ze stowarzyszenia Kraków Miastem Rowerów.

Jak mówi, zespół nie ograniczył się do samego stworzenia listy – ważne było też przeanalizowanie każdej z tych inwestycji pod takim kątem, by uniknąć powtórki wcześniejszych problemów. Dla prostszych zadań z listy wystarczy zlecenie projektu, ale część będzie wymagała wcześniejszego opracowania koncepcji.

– Potrzeby są bardzo duże, a środki są ograniczone i nie da się zrobić wszystkiego. Dlatego zebraliśmy te zadania, by stworzyć taką „ściągę” dla prezydenta. Różnice w punktacji na szczycie listy nie były duże, to wszystko należałoby wybudować jak najszybciej – podsumowuje.