Na Uniwersytecie Jagiellońskim poloniści z całego świata próbują odpowiedzieć na pytania m.in. o to, w jaki sposób wykorzystane jest dziedzictwo filologii, z czego ona czerpie, w jaki sposób konfrontuje się z nowymi zjawiskami kultury, wreszcie w jaki sposób pojmuje się dziś samą filologię.
Światowy Kongres Polonistów, który w tym roku odbywa się w Krakowie, to nie tylko okazja do rozmów o stanie dzisiejszej polonistyki, ale także sposobność do zainteresowania myślicieli całego świata Polską.
– Nie zdajemy sobie sprawy jak trochę osamotnieni są poloniści wykładający na uniwersytetach światowych literaturę i język polski i że dla nich takie spotkanie jest podkreśleniem ich wartości, tego co robią w praktyce, w tych poszczególnych krajach, uświadamiając, że poznanie języka, literatury, kultury, teatru polskiego jest niekiedy punktem wyjścia do zainteresowania Polską – zauważa prof. Jacek Popiel, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Docenić zaangażowanie wykładowców polonistyki
Osoby, które prowadzą lektoraty i katedry polonistyczne w świecie wykonują olbrzymią pracę.
– My tu w Krakowie, ale także w innych ośrodkach akademickich doceniamy. To jest trochę praca propedeutyczna, trochę przypominająca pracę u podstaw. Natomiast dla nas Polaków jest ona ważna, jeśli chodzi o wiedzę o kulturze i literaturze polskiej – podkreśla filolog prof. Jacek Popiel.
Tego typu spotkania niosą za sobą ogromną wartość podkreśla prof. Jarosław Fazan, jeden ze współorganizatorów wydarzenia, dziekan Wydziału Polonistyki UJ.
– To jest powrót do źródeł. Chodzi nam o tego typu sytuację, w której poloniści przybywają do kraju i mają szansę na spotkanie się z polskimi elitami. To jest kontakt z tymi którzy są najlepsi, którzy wyznaczają pewne trendy. Polonistyka w Polsce jest najlepsza w całej galaktyce – mówi literaturoznawca w rozmowie z naszym portalem.
Ci, którzy pracują z cudzoziemcami w Azji, w Europie, w Australii, w Ameryce mają tak niezwykłe doświadczenie dydaktyczne, komunikacyjne spotkań z ludźmi innych kultur i cywilizacji, że mogą się z dziś podzielić, mogą wzbogać naszą wizję tego, czym jest polonistyka, czym jest polonistyka jako dydaktyka, ale jako też nauka, o te właśnie doświadczenia. – To jest niezwykle cenne – przyznaje prof. Jarosław Fazan.
Polonistyka: Szanse i zagrożenia
Zapytany o to, jakie zagrożenia stają przed polonistyką prof. Fazan wyjaśnia: Kolosalnym problemem humanistyki jest to, że nigdy właściwie, mimo zmian ustrojowych, politycznych, nie zaprzestano prób sterowania politycznego humanistyką.
– Humanistyka, żeby pełnić swoją rolę społeczną, musi mieć pewien rodzaj autonomii. Z tą wiąże się przyzwolenie władz organizujących życie polityczne, mających wpływ na finasowanie nauki, na to, żeby humanistyka rozgrywała się w dialogu, sporze bardzo różnych stanowisk. Wielkim bogactwem naszego wydziału jest to, że jesteśmy środowiskiem bardzo różnorodnym, reprezentujmy bardzo różne opcje światopoglądowe i polityczne. Upatruję zagrożenia w tym, że ci, którzy decydują o finansowaniu nauki, chcą ujednolicać, kreować środowisko humanistyczne, zniszczyć różnorodność, bez której nie ma szans rozwoju – dodaje.
W ocenie dziekana polonistyki UJ, gigantycznym wzywaniem, nadzieją i perspektywą rozwoju przed którą stoi dziś polonistyka jest cywilizacja cyfrowa.
Wydarzenie potrwa do piątku 14 lipca w Collegium Novum UJ.
