– Agnieszka Holland to jedna z najważniejszych postaci polskiego kina i zarazem polskiego życia publicznego. Nagradzamy jej dwa ostatnie filmy – „Obywatela Jonesa” (2019) i „Szarlatana” (2020), pamiętając jednak, że stanowią one kolejne ogniwa długiego łańcucha wybitnych dzieł rozpoczętego w latach 70. „Aktorami prowincjonalnymi” – mówi prof. Tadeusz Lubelski, członek Kapituły Nagrody im. Jerzego Turowicza.

Nagroda przyznawana jest za wybitne i oryginalne dzieło artystyczne lub naukowe znajdujące się w kręgu tematów, do których Jerzy Turowicz (1912–1999) wracał w swojej publicystyce i działalności publicznej, oraz reprezentujące wartości, które były mu bliskie: personalistyczne podejście do człowieka, tolerancja i dialog, sprzeciw wobec postaw ksenofobicznych, rewidowanie utrwalonych stereotypów czy prymat swobody poszukiwań nad ideologią.

„To bohaterka wielu naszych wydarzeń”

Ceremonia wręczenia nagrody odbędzie się w sobotę, 24 lipca o godz. 17.00 w Pałacu Potockich w Krakowie przy Rynku Głównym 20.

W 2021 roku Nagroda im. Jerzego Turowicza finansowana jest przez miasto, a organizatorem gali wręczenia Nagrody jest KBF.

–  Agnieszka Holland to bohaterka wielu organizowanych przez nas wydarzeń, by wspomnieć choćby koncert z cyklu „Scoring4Polish Directors” na XI edycji Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie, gdzie usłyszeliśmy muzykę z filmów wyreżyserowanych przez laureatkę Nagrody im. Jerzego Turowicza, czy też jej spotkanie z wydawcami biorącymi udział w pierwszej odsłonie projektu Word2Picture na Festiwalu Conrada w 2019 roku – mówi Izabela Błaszczyk, dyrektorka KBF.

Filmowa podróż

Agnieszka Holland ukończyła praską uczelnię filmową FAMU w 1971 roku. Swoją karierę filmową rozpoczęła od współpracy z Krzysztofem Zanussim i ze swoim mentorem Andrzejem Wajdą. Jako reżyserka zadebiutowała filmem telewizyjnym „Wieczór u Abdona” (1975). Jej pierwszy film kinowy to „Aktorzy prowincjonalni” (1978), jeden ze sztandarowych filmów tzw. „kina moralnego niepokoju”, nagrodzony w Cannes nagrodą FIPRESCI (1980). Rok później, po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, wyemigrowała do Francji.

Zrealizowała wiele filmów w międzynarodowych koprodukcjach: wśród nich „Europa, Europa” (1990), wyróżniony nominacją do Oscara za najlepszy scenariusz. Kolejne nominacje do Oscara otrzymała w 1985 i 2012 roku – obie w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny – za obrazy „Gorzkie żniwa” oraz „W ciemności”. Z Krzysztofem Kieślowskim współpracowała nad scenariuszem trylogii „Trzy kolory”. Inne jej filmy to między innymi „Gorączka” (1980), „Kobieta samotna” (1981), „Zabić księdza” (1988), „Olivier, Olivier”(1991), „Tajemniczy ogród” (1993), „Całkowite zaćmienie” (1995), „Plac Waszyngtona” (1997), „Trzeci cud” (1999), „Strzał w serce” (2001), „Julia wraca do domu” (2002), „Kopia mistrza” (2005), „Pokot” (2017), „Obywatel Jones” (2019). Formatowała i realizowała poszczególne odcinki kilku znaczących serii telewizyjnych w USA (m.in. „The Wire”, „Treme”, „The Killing”, „House of Cards”).

Wyreżyserowała czeski miniserial „Gorejący krzew” dla HBO Europe, inspirowany historią Jana Palacha, a także „Dziecko Rosemary” realizowane dla amerykańskiego kanału NBC. Jest jedną z reżyserek pierwszego polskiego serialu dla platformy Netflix – „1983”. Jej ostatni film „Szarlatan”, który miał swoją premierę na 70. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, do polskich kin wszedł jesienią 2020 roku.

Nagroda im. Jerzego Turowicza

Nagroda jest przyznawana corocznie za dzieło twórcy polskiego, żyjącego w chwili jej ogłoszenia, opublikowane bądź zaprezentowane w roku jej przyznawania lub w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających rok jej przyznania. Tegoroczna edycja obejmuje dzieła z lat 2019–2020. Nagrodę stanowią: statuetka oraz nagroda pieniężna w wysokości ogłaszanej co roku przez Zarząd Fundacji.

Wyboru laureata dokonuje kapituła, której członków powołują Zarząd i Rada Fundacji Jerzego Turowicza. Prawo zgłaszania kandydatur do nagrody mają członkowie Kapituły Nagrody, Zarządu i Rady Fundacji Jerzego Turowicza, redakcje „Tygodnika Powszechnego”, „Znaku” i innych czasopism kulturalnych, wydawcy, związki twórcze oraz wcześniejsi laureaci. Statuetkę zaprojektowała scenografka Krystyna Zachwatowicz-Wajda, a wykonał grafik i fotograf Maciej Plewiński.