Budynek Collegium Paderevianum, oddany do użytku w 1964 roku, był już w bardzo złym stanie technicznym. Teraz obiekt nie przypomina już wysokiego bloku, który przez długie lata był widoczny bezpośrednio od Alej Trzech Wieszczów.



Budynek został obniżony o cztery kondygnacje i ukrył się za oddanym do użytku w 2015 roku nowym gmachem Collegium Paderevianum II. Teraz obiekt jest gotowy, od października zacznie służyć pracownikom i studentom Wydziału Filologicznego.

W nowych salach

Jeszcze w tym roku zakończyć się mają również inne inwestycje. Trwa przeprowadzka do pomieszczeń w przewiązce między ulicami Oleandy i Ingardena, gdzie znajdzie się m.in. Welcome Centre, a w podziemiach – Pracownia Psychologii Snu.

Kończy się też największy tegoroczny remont przy ul. Reymonta 4, w którym wcześniej uczyli się studenci fizyki, a teraz przejmą go studenci Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych.

Wcześniej, jeszcze w czerwcu, oddano po remoncie Ośrodek Recepcyjno-Konferencyjny w Modlnicy. Zabytkowy dwór doczekał się pierwszej tak dużej inwestycji od 60 lat.

Co dalej?

Jeszcze w tym roku uczelnia planuje rozstrzygnąć przetargi na trzy istotne inwestycje.

Pierwsza to tzw. „Małe Paderevianum”, a więc charakterystyczny budynek z balkonami przy al. Mickiewicza 11. Jego remont będzie ostatnim elementem tworzenia nowego kompleksu dydaktycznego w tym miejscu. Uczelnia wyda na to ok. 17 mln zł.

Dużą zmianę przyniesie też budowa kompleksu boisk wraz z terenami rekreacyjnymi na kampusie na Ruczaju, u zbiegu ulic Łojasiewicza i Gronostajowej. Do tej pory funkcjonował tam nieutwardzony parking, ale od kilku dni nie można tam już pozostawiać samochodów. – Mamy całą dokumentację i przygotowany teren pod plac budowy – mówiła podczas wtorkowego spotkania z dziennikarzami kanclerz UJ Monika Harpula. Inwestycja ma kosztować ok. 28 mln zł.

Trzecie zamierzenie to rozbudowa Centrum Synchrotronowego Solaris. Powierzchnia hali stojącej przy ul. Czerwone Maki powiększy się o 2 tys. mkw. W nowej części zostaną wybudowane cztery linie badawcze, których umiejscowienie w obecnie istniejącej przestrzeni byłoby niemożliwe, ponieważ wymagają one dużej odległości próbki od źródła promieniowania synchrotronowego.

Uniwersytet ostrożnie podaje daty zakończenia prac, dopóki przetargi nie zostaną rozstrzygnięte i uwieńczone podpisaniem umów. – Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, jesteśmy w stanie zakończyć te inwestycje do końca 2021 roku, najpóźniej w pierwszym kwartale 2022. Ale terminy mogą się wydłużyć – zastrzega Monika Harpula.