– Prosimy Boga, aby wszyscy nasi rodacy dzisiaj zrozumieli, że nie można służyć jednocześnie dwóm panom. Że dobre i dające nadzieje na przyszłość Polski myślenie zaczyna się od wsłuchiwania się w głos narodu, który jest najwyższym suwerenem tej ziemi – mówił w czasie mszy świętej z okazji 11 listopada abp. Marek Jędraszewski. Metropolita wspominał też wielkich Polaków, którzy prowadzili naród ku niepodległości.
Metropolita przypomniał, że trzeba umieć odważnie spojrzeć na siebie w prawdzie, bo tylko prawda wyzwala, a w konsekwencji trzeba umieć wybrać tego, któremu chce się służyć, bo jest rzeczą niemożliwą służyć dwóm panom jednocześnie.
Następnie zwrócił uwagę wiernych na przeżywaną tego dnia 99. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Opowiadał o pokoleniach Polaków, którzy byli skazani na niewolę, na poczucie, że nie żyją u siebie i że nie mają własnego państwa. Zachęcił też, aby spojrzeć na te wydarzenia w perspektywie tego, co wydarzyło się 100 lat temu - w listopadzie 1917 roku. Jak mówił, nikt wtedy nie mógł przewidzieć, że wystarczy jeszcze rok, a dojdzie do podpisania w wagonie kolejowym w lesie Compiègne układu rozejmowego pomiędzy Ententą i Cesarstwem Niemieckim, który zakończy I wojnę światową.
„Każdy z Polaków musiał wybrać”
Przypomniał też, że 11 listopada 1918 roku doszło do masowych rozbrojeń Niemców w Warszawie i przekazania Józefowi Piłsudskiego zwierzchnictwa nad polskim wojskiem. – Nikt się tego nie mógł spodziewać, ale pewne znaki na niebie i ziemi wskazywały, że ta tragedia I wojny światowej wreszcie zaczyna dobiegać końca. Do tych znaków trzeba zaliczyć przede wszystkim to, co 13 lipca 1917 roku na krańcach Europy, w dalekiej Fatimie powiedziała Matka Najświętsza trójce dzieci, że wojna zbliża się do końca – ocenił.
Wspomniał również o wydarzeniu z 7 listopada, kiedy wybuchła tzw. rewolucja październikowa. Doprowadziła ona ostatecznie do upadku Rosji, ale pojawiło się też nowe niebezpieczeństwo. Mówiła o nim też Matka Boża 13 lipca 1917 roku, która ostrzegała, że jeżeli w tym decydującym dla Rosji momencie ona się nie nawróci, to na Europę i świat rozleje się fala przemocy ateistycznej, co doprowadzi do prześladowań, a nawet męczeństwa wielu chrześcijan.
– Dla Polaków tamtego czasu nastał moment jednoznacznego wyboru, po której stronie będą służyć, kto dalej będzie ich panem, czy jak przez minione dziesięciolecia - władcy zaborczych imperiów, czy będzie to służba już niepodległej Polsce. Swoiste albo-albo, przed którym stanęło tamto pokolenie. I to albo-albo odnosiło się do całego polskiego narodu, do ówczesnych polityków, żołnierzy będących w różnych armiach, niekiedy zmuszonych do tego, żeby walczyć ze sobą, nauczycieli, urzędników, robotników czy chłopów. Każdy z Polaków musiał wtedy wybrać, bo przecież nie można służyć dwóm panom jednocześnie – podkreślił Marek Jędraszewski.
Lubomirski, Piłsudski i Dmowski
Mówiąc z kolei o wielkich postaciach, które w 1917 roku były ważnym punktem odniesienia dla polskiego społeczeństwa wspomniał o księciu Zdzisławie Lubomirskim, który robił wszystko, aby wykorzystując słabość zaborców służyć przede wszystkim Polsce i przygotowywać już w czasie wojny kadry pod przyszłą polską administrację państwową.
Opowiadał też o Józefie Piłsudskim, który osadzony w twierdzy w Magdeburgu wyczekiwał na cud Bożej opatrzności, a także o Romanie Dmowskim, który podjął wielki wysiłek dyplomatyczny, upominając się o Polskę i jej głos pośród innych wolnych narodów ówczesnego świata. Metropolita krakowski przypomniał też Ignacego Jana Paderewskiego, który korzystał ze swojej sławy, aby służyć sprawie polskiej. To on podczas swoich koncertów nawoływał Polaków żyjących na terenie Stanów Zjednoczonych, by udawali się do Francji i tam wstępowali do Błękitnej Armii, która miała wyzwolić Polskę.
– Oni stali się przywódcami tych, którzy opowiedzieli się za niepodległą Polską. Oni inspirowali i pociągali za sobą naprawdę wielu. Oni wszyscy, a także tylu innych, wybrali wtedy Polskę. Pracowali dla niej w najrozmaitszy sposób jeszcze przed wybuchem Wielkiej Wojny. Niektórzy z nich na długo przed 1914 rokiem. W 1917 roku ich wysiłki zaczęły zmierzać ku szczęśliwemu dla Polski przesileniu. Ale o tym, co się ostatecznie miało wydarzyć 11 listopada 1918 roku, mogli tylko marzyć. O nadejście tego dnia mogli się jedynie żarliwie modlić. Wszakże wiedzieli jedno - każdego dnia tamtego czasu muszą wiernie trwać w służbie dla ojczyzny, aby Polska była Polską – stwierdził abp Jędraszewski.
Pamięć o bohaterach
Zachęcił też wiernych obecnych na Wawelu, w miejscu „gdzie tak przejmująco mówią dla nas wieki", aby modlili się za Polskę, aby była w stanie obronić swoją polityczną i przede wszystkim duchową niepodległość i suwerenność poprzez nieugięte trwanie przy swoich chrześcijańskich korzeniach.
– Prosimy Boga, aby wszyscy nasi rodacy dzisiaj zrozumieli, że nie można służyć jednocześnie dwóm panom. Że dobre i dające nadzieje na przyszłość Polski myślenie zaczyna się od wsłuchiwania się w głos narodu, który jest najwyższym suwerenem tej ziemi. Że tak jak dzisiaj rano powiedziała premier polskiego rządu: „tutaj w Polsce, nad Wisłą, w Warszawie są dla Polaków ważne sprawy". W Warszawie, a nie w innych stolicach Europy i świata. Modlimy się, żeby Polska była Polską – zakończył.