W Teatrze Bagatela doszło najprawdopodobniej do bulwersujących rzeczy. Kobiety tam pracujące oskarżyły dyrektora o molestowanie seksualne i mobbing. Jak pan ocenia zachowanie prezydenta Majchrowskiego w tej sprawie?
Łukasz Gibała, radny miejski: Prezydent się skompromitował. Przyszły do niego najprawdopodobniej ofiary przestępstw seksualnych z prośbą o pomoc i opiekę. Prosiły o anonimowość, a prezydent przekazał dane najprawdopodobniej oprawcy tych kobiet. To niewłaściwe zachowanie.
Uderzyły mnie też brak empatii, jaki wylewał się z wypowiedzi Jacka Majchrowskiego dla „Faktów”. Użył on sformułowania, że kobiety robiły taki ferment wokół siebie, że dyrektor tak czy inaczej się o tym dowiedział.
Jak powinno się zareagować w takiej sytuacji? Co by pan zrobił?
Dla urzędników powinno zostać przeprowadzone szkolenie w tej dziedzinie. Nie wszyscy są przecież specjalistami. Gdybym ja był na miejscu prezydenta, skontaktowałbym się z moją znajomą, która ma doświadczenie w pracy z ofiarami przemocy, i zapytał ją o możliwe reakcje.
W tym tygodniu pojawiła się również wiadomość, która mocno uderzyła w użytkowników roweru miejskiego. Wavelo ma wynieść się z Krakowa. Rower przegrywa z hulajnogami. Jest jakieś wyjście z tej sytuacji?
Kraków nigdy nie miał szczęścia do roweru miejskiego. Moim zdaniem w przypadku Wavelo problemem jest cennik. Jednorazowe wypożyczanie powinno być atrakcyjne, a nie jest, bo nie ma takiej możliwości. Jeśli ktoś jeździ regularnie rowerem, to najczęściej swoim. Dlatego system powinien być przyjazny dla osób, które wybierają rower okazjonalnie. Od początku były błędy w założeniach – brakuje stacji w wielu miejscach. Stąd może Wavelo nie spełnia oczekiwań.
Pojawiły się informacje, że sytuację może uratować wprowadzenie elektrycznych rowerów.
Sam od roku korzystam z takiego. Na początku byłem sceptyczny, uśmiechałem się pod nosem i myślałem sobie, że to rozwiązanie dla leniwych. Teraz trudno mi sobie wyobrazić powrót do tradycyjnego jednośladu. Rower elektryczny jest wygodny, zwłaszcza jak trzeba wyjechać pod jakąś górkę albo jedzie się w garniturze i nie chce się spocić. Może warto zastanowić się nad takim rozwiązaniem w kontekście roweru miejskiego.
Kolejnym gorącym tematem jest kwestia wniosku o odwołanie arcybiskupa Marka Jędraszewskiego z kapituły przyznającej nagrody dla zasłużonych krakowian, ostatecznie odrzucana przez większość rady. Pytanie, czy nie lepiej byłoby spotkać się z metropolitą, porozmawiać oficjalnie w imieniu rady miejskiej, zamiast iść od razu na noże?
W środę zagłosowałem za usunięciem Marka Jędraszewskiego i dziś zrobiłbym tak samo. Takie zachowania, jak obrona pedofilów i ogromna agresja słowna wobec mniejszości seksualnych, nie mają usprawiedliwienia. Trzeba rozmawiać, owszem, ale są pewne granice. Dobrze się stało, że przewodniczący rady Dominik Jaśkowiec złożył taki projekt. Ogromna szkoda, że radni Jacka Majchrowskiego zagłosowali przeciwko. Sądzę, że w kapitule nie ma miejsca dla takich ludzi jak arcybiskup.
A wojewoda Piotr Ćwik, unieważniając kilka ostatnich uchwał kierunkowych, również przekracza granice między byciem organem nadzoru a byciem politykiem?
To szaleństwo. Moim zdaniem interpretacja, którą przyjmuje biuro prawne i sam wojewoda, jest zbyt daleko idąca. Uważam, że sądy przyznają rację radnym (RMK zaskarżyła do sądu administracyjnego decyzje wojewody – przyp. red.). A jaka jest motywacja wojewody? Ciężko stwierdzić. Piotr Ćwik na pewno wykracza poza swoje kompetencje.
Wojewoda tłumaczył, że wystarczyłyby rezolucje i nie byłoby problemu.
Ale wojewoda nie jest od tego, aby wybierać narzędzia, którymi posługują się radni miasta. Nie może wskazywać tego, jak mają pracować. Podkreślę raz jeszcze, że przekroczył swoje kompetencje.
